چرا کارها را به تعویق می‌اندازیم و چطور جلوی آن را بگیریم؟

از کمبود خواب گرفته تا انجام پروژه‌ها در آخرین لحظه و استرس ناشی از تمام شدن وقت؛ جدا از همه اینها به تعویق انداختن کارها سلامتی را به مخاطره می‌اندازد و می‌تواند عملکرد ضعیف و رو به زوالی را در زندگی شخصی و کاری به دنبال داشته باشد. تعلل همچنین از نظر عاطفی بر ما تاثیر می‌گذارد. برای آنکه بتوانیم در زندگی جلو برویم باید هدف داشته باشیم و وقتی جلو می‌رویم که کارها و مسئولیت‌هایمان را انجام دهیم. کم‌کاری ما به تدریج باعث شکست‌مان می‌شود و شکست، عزت نفس‌ را پایین می‌آورد.

چرا کارها را به تعویق می‌اندازیم؟

بگذارید به سوال اصلی این نوشته برگردیم. در حالی که بسیاری علت به تاخیر انداختن کارها را تنبلی می‌دانند، باید گفت که این موضوع تنها عامل به تاخیر انداختن کارها نیست. تعریف تنبلی، عدم تمایل به انجام کاری است، اما تعلل، اجتنابی عمدی است که نتیجه آن به انجام ندادن کارها ختم می‌شود. این موضوع، موضوعی آشنا است. در بیشتر مواقع برای آنکه کاری را انجام ندهیم، ترجیح می‌دهیم به انجام فعالیت‌های دیگری بپردازیم که ما را از انجام کار اصلی دور کند.

استراق سمع:  استراق سمع یا گوش دادن به صداها و صحبت‌های بیرونی یکی از رایج‌ترین عوامل به تاخیر انداختن کارها است. بر طبق این تعریف بسیاری از ما به دنبال برانگیختن احساسات هستیم تا کارها را به تاخیر بیاندازیم؛ مسئله‌ای که از آن به عنوان انحرافات ناشی از احساسات یاد می‌شود. برخی از متداول‌ترین انحرافات مبتنی بر احساسات عبارتند از: 

کسالت یا بی‌تفاوتی:  طبیعی‌ترین مسئله‌ای که بسیاری براساس آن کارها را به تعویق می‌اندازند همین موضوع است. لیست وظایف شما ممکن است مملو از موارد خسته‌کننده باشد. به دنبال این موضوع شما هرچه بیشتر درباره آنها فکر می‌کنید، بی‌تفاوتی شما هم بیشتر می‌شود. بنابراین وقتتان را با فعالیت‌هایی پر می‌کنید که به نظرتان ضروری یا هیجان‌انگیزتر هستند. برای مثال ترجیح می‌دهید به جای انجام پروژه فیلم ببینید یا گرد و غبار روی مبلمان را تمیز کنید.

سخت بودن و دشواری انجام کار:  کمتر کسی از انجام دادن کارهای سخت و پیچیده لذت می‌برد. ذهن ما به طور معمول وقتی با مشکلی مواجه می‌شود، به ما تلقین می‌کند که در حال حاضر وقت کافی برای مواجه و حل مشکل چالش‌برانگیز را نداریم، اما بعدا راه‌حل را پیدا می‌کنیم. ما معمولا آنقدر این طرز فکر را ادامه می‌دهیم که زمان‌مان تمام می‌شود. این مسئله ناشی از مورد دیگری هم هست. وقتی برای مدت طولانی کاری را به تعویق می‌اندازیم دیگر انگیزه لازم را برای انجام آن نخواهیم داشت.

فقدان ارزش:  بیشتر ما مشغول انجام کارهایی هستیم که ارتباط چندانی با مسئولیت‌های روزانه‌مان نداشته یا از نظر ما ارزش و معنای کمی دارند. برای مثال دانشجویان برای اخذ مدرک تحصیلی مجبور به گذراندن دروسی هستند که ممکن است شخصا علاقه چندانی به آنها نداشته باشند. در جایی که علاقه و هدف وجود ندارد، پیدا کردن ارزش شخصی یا حرفه‌ای برای انجام کارها دشوار است. بنابراین ترجیح می‌دهید به جای انجام وظایف خود، وقتتان را صرف اموری کنید که احساس ارزش بیشتری را به شما منتقل می‌کند. برای مثال وقتی از فعالیت در شبکه‌های اجتماعی احساس خوبی به شما دست می‌دهد، وقتتان را هم صرف انجام آن می‌کنید تا کاری دیگر.

چگونه از به تاخیر انداختن کارها جلوگیری کنیم؟

حال که دلایل به تعویق انداختن کارها تقریبا برایمان روشن شد باید ببینیم که چگونه می‌توانیم جلوی آن را بگیریم. در ابتدا باید این نکته را در نظر بگیرید که این موضوع ارتباط چندانی با مدیریت زمان ندارد چون ارتباط این دو مثل این است که به کسی که افسردگی بالینی دارد توصیه کنید، خوشحال باشد.اگرچه ممکن است در ابتدا دشوار به نظر برسد، ولی با انجام کارهایی می‌توان تا حد زیادی از تعلل در کارها دوری کرد.

به زمان توجه کنید

اگرچه همانطور که گفتیم تعلل، لزوما محصول مدیریت زمان نیست، اما تمرکز روی دو ویژگی مرتبط با زمان می‌تواند مفید باشد. در ابتدا فکر کنید که چه زمانی از روز کارایی شما بیشتر است و کارهایتان را در همان زمان انجام دهید. آیا از آن دسته‌ای هستید که صبح‌ها بیشترین کارایی را دارند یا از آن دسته که در نیمه‌های روز یا شب راغب به انجام کاری می‌شوند؟ سطح توانایی خود را در ساعت‌های مختلف روز بشناسید و همان موقع دست به کار شوید. در مرحله بعد به جای توجه به اینکه کدام یک از کارها مورد علاقه شما و کدام یک نیست، به زمانی که برای انجام هر کار نیاز دارید توجه کنید. برای مثال اگر چندین کار برای انجام دادن تا پایان روز دارید مشخص کنید که برای انجام کدامیک از آنها باید وقت کمتری را اختصاص دهید. با اتمام هر کار هرچند کوچک، اعتماد به نفس و انرژی می‌گیرید و برای انجام پروژه‌های سخت‌تر آماده می‌شوید.

کار را به بخش‌های مختلف تقسیم کنید

ممکن است کار شما، کاری یکپارچه و طولانی باشد که زمان زیادی را برای انجام آن باید اختصاص دهید. پیشنهاد ما این است که آن را به بخش‌های مختلف تقسیم کنید و قسمتی از آن را در یک زمان و قسمتی دیگر را در وقتی دیگر انجام دهید. در ابتدا از قسمت‌هایی که انجام‌شان به زمان کمتری نیاز دارد، شروع کنید و در مرحله بعد روی سایر بخش‌های زمان‌گیر کار کنید. با این روش یک کار به صورت قطعه‌های مختلف درمی‌آید و هر قطعه را می‌توان در یک زمان مشخص انجام داد.

زمانی را به خود اختصاص دهید

یکی از دلایل به تعویق انداختن کارها حواس‌پرتی و مشغول شدن به شبکه‌های اجتماعی است. برای مدیریت این حواس‌پرتی زمان‌های خاصی را برای فعالیت در شبکه‌های اجتماعی یا موارد غیرکاری در نظر بگیرید. هر یک ساعت یکبار به خودتان پنج تا ده دقیقه استراحت بدهید و کارتان را دوباره از سر بگیرید